اشعار تسلیت و همدردی در پرتال شادروان

***

جوان نازنین در خاک رفتی

از این دنیای غم غمناک رفتی

زدی آتش به جان دوست داران

چو گل پاک آمدی و پاک رفتی

***

بعد پرپر شدنت ای گل زیبا چه کنم

من به داغ تو جوان رفته ز دنیا چه کنم

بهر هر درد دوائیست به جز داغ جوان

من به دردی که بر او نیست مداوا چه کنم

***

گفتم که چرا رفتی و تدبیر تو این بود

گفتا چه توان کرد که تقدیر همین بود

گفتم که نه وقت سفرت بود چنین زود

گفتا که نگو مصلحت دوست در این بود

***

گلچین روزگار عجب خوش سلیقه است

می چیند آن گلی که به عالم نمونه است

***

دیدی ای دل که خزان با گل و گلزار چه کرد

تیغ طوفان بلا با گل بی خار چه کرد

شعله شمع به آرامی و مظلومی سوخت

داغ آن با دل پروانه بی یار چه کرد

***

رفتی ز دیده و داغت به دل ماست هنوز

هر کجا می نگرم روی تو پیداست هنوز

آنقدر مهر و وفا بر همگان کردی تو

نام نیکت همه جا ورد زبان هاست هنوز

***

رفت آن یار داغ و صد اندوه به دل داغدار یار نهاد

ما پس ز ماندگان قافله ایم او به منزل رسید و بار نهاد

***

این  گنج نهان در دل خانه پدرم  بود

هم بال و پرم بود و همی تاج سرم بود

هرجا که زمن نام و نشانی طلبیدند

هم  نام بلندش سند معتبرم بود

***

گوهر از خاک بر آرند و عزیزش دارند

بخت بد بین که فلک گوهر ما برده به خاک

***

کاش آن شب را نمی  آمد سحر

کاش گم می شد در راه پیک بد خبر

تا پدر رفت آن سحر از پیش رو

بی نشان را خاک تیره شد به سر

***

هر که را خوابگه آخر مشتی خاک است

گو چه حاجت که به افلاک کشی ایوان را

ماه کنعانی من مسند مصر آن تو شد

وقت آن است که بدرود کنی زندان را

***