یادبود مرحوم مرتضــــی
در طوفان اين همه اندوه
به هر در ميزنم، ولي همچنان
كنار تو مي مانم
سر بر آستانت مي سايم
و با دانه هاي اشك، چه عاشقانه مي بوسمت
طبل را مي كوبم با خوشه هاي ستاره
در تو، كلام پرواز جان مي گيرد
اي شيرين ترين خاطره
بال بگشا، پروازي ديگر، آغازي ديگر
نازنین مرتضی به یاد مهربانی هایت سی سال روزگار گذراندیم